size değer vermeyen insanı sevmek

uğruna bile ölürüm...

ya harbiden mallık bu. nasıl göremiyor insan acaba? hayır zamanında ben de göremedim ama nasıl anlayamıyorsun onu anlamıyorum.

Ya verirse

onu sevginle değiştirebileceğini sanıyorsun ama yanılıyorsun.

Eğer kendinize saygınızı yitirmek istiyorsanız, devam edin. Bir türlü emin değildir, gider, gelir. Güler, suratınıza sıçar. Yakınlaşır, uzaklaşır... Belirsizdir. Kendi de sizi sevmediğini bilmez bazen. Ağzınızla kuş tutsanız da, yaranamazsınız. Olmaz yani. Olsun diye uğraştıkça da, kişi sizden uzaklaşır. Giderken de, belki de telaşla, laflarını hedef gözetmeksizin çarpar, mal olursunuz. Finalde, "İyi ki olmamış." dersiniz. Lakin kendinizi küçük düşürmüş, günlerce ağlamış, aptalca dualar etmiş, saçma sapan eylemlere girişmişsinizdir.

sürekli değer veriyorum, seviyorum, önemsiyorum der ama yalandır. hiçbir zaman yanınızda olmaz, yaptıklarınızı görmezden gelir. siz her şeyi sineye çekersiniz ama o sizin bir anlık hatanızı sürdürür de sürdürür. bir kuruş bile etmeyen insanlar onun gözünde daima en öndedir. sizin ne yaşadığınız umurlarında değildir. yeri gelir o mutlu olsun diye maddi manevi fedakarlıklar yaparsınız ama karşılığında size insanlığı çok görür. her şey bir yana, bana en çok onların evinin karşısındaki en sevdiğim kafeye tek başıma geldiğim gün, beni görüp "beni takip ediyosun, evimin karşısında diye buraya geldin, uzak dur çevremden" diye caddenin ortasında bağırıp küfür etmesi koymuştu.

Tek kelime, dört harf. Yanılmadan doğan durum, yanılma, yanılgı, yanlış, yanlışlık. _ _ _ _